Zespół Szkolno-Przedszkolny w Kokaninie

Psycholog

• 
• 

• Ważne informacje
• Jak rozmawiać z dziećmi o przemijaniu?
• Huggy Wuggy - co to ?

 

" Nie jestem tym ,co mi się przydarzyło , jestem tym, kim zdecydowałem się stać."  

Carl Jung

 

mgr Katarzyna Miklas

psycholog szkolny

 GODZINY PRACY:

PONIEDZIAŁEK: 12:00-15:00

WTOREK: 10:00 - 15:00

ŚRODA: 09:00 - 14:30

CZWARTEK: 11:00 - 15:00

PIĄTEK: 11:00-15:00 

E-MAIL: katarzyna.miklas@zspkokanin.pl

tel. 62 767 11 97

Do psychologa szkolnego można zwracać się z bardzo różnymi sprawami
– związanymi ze szkołą, ale również z rówieśnikami, czy z problemami domowymi. 

Jak zapisać się do psychologa?
Do psychologa szkolnego możesz iść sam/a w godzinach jego pracy. Nie musisz w tym celu mieć zgody rodziców czy opiekunów. Jeśli w Twojej szkole nie pracuje psycholog, możesz też zwrócić się o pomoc do pedagoga, wychowawcy bądź ulubionego nauczyciela. Jeśli chciał/abyś skorzystać z pomocy psychologa poza szkołą, na przykład w poradni, na wizytę musiałby zapisać Cię rodzic lub opiekun – chyba, że masz ukończone 18 lat – wtedy możesz zapisać się sam/a.

Tajemnica zawodowa?
Idąc do psychologa, możesz zastanawiać się, czy to, o czym będziecie rozmawiać, zostanie między Wami. Psychologa obowiązuje tak zwana tajemnica zawodowa, oznacza to, że psycholog nie może opowiadać innym o tym, czego dowiaduje się od Ciebie. Jednak, jeśli psycholog spotyka się z osobą niepełnoletnią, to o pewnych sprawach musi rozmawiać z jej rodzicami lub opiekunami. Psycholog musi poinformować rodziców, jeśli dziecku grozi jakieś niebezpieczeństwo. Z reguły powinien też informować rodziców o ogólnym przebiegu spotkań, na przykład o samopoczuciu dziecka, jednak nie musi dzielić się z nimi szczegółami dotyczącymi tych spotkań. Na spotkaniu możesz zapytać psychologa o to, co zostanie między wami, a o czym musi informować rodziców.

Jako psycholog bezwzględnie przestrzegam tajemnicy zawodowej – wszystkie kwestie poruszane w rozmowach i sam fakt wizyty pozostaje tajemnicą, chyba, że sam potrzebujący, ze względu na charakter treści przekazanych, wyraża zgodę na pomoc innych osób w danej sprawie.

Pierwsza wizyta u psychologa – pytania i odpowiedzi
Pierwsza wizyta u psychologa to dla wielu osób duże przeżycie, które może wiązać się z wieloma uczuciami – zarówno przyjemnymi, jak i tymi trudniejszymi. Takie spotkanie, jak i wiele innych nowych doświadczeń, może wzbudzać niepewność, a także stres. To zupełnie zrozumiałe, ponieważ
w nowych sytuacjach mamy prawo czuć się niepewnie. Często zdarza się, że już wcześniej usłyszymy, na przykład od znajomych czy rodziny, jakieś informacje na temat psychologa i możemy zastanawiać się, czy rzeczywiście one są prawdą. Zarówno perspektywa spotkania z obcą nam osobą, jak
i niepewność mogą powodować nieprzyjemne napięcie, a także wątpliwości, dotyczące tego, kim jest psycholog, czy okaże nam zrozumienie, jak zareaguje na to, co mu powiemy. To naturalne, że może nie być łatwo podjąć taką decyzję o udaniu się na wizytę do psychologa. Właśnie z tego powodu postanowiłam przybliżyć Wam to, jak taki kontakt może wyglądać.

Kiedy mogę pójść do psychologa?
Do psychologa może pójść każdy, kto czuje, że chciałby z kimś porozmawiać o tym, co jest dla niego ważne. Jeśli właśnie Ty czujesz, że samemu/samej jest Ci trudno poradzić sobie z jakąś sytuacją, zdarzeniem czy uczuciami lub po prostu potrzebujesz porady w ważnej dla siebie sprawie, to możesz spróbować podzielić się tym właśnie z psychologiem. Taki specjalista nie powinien nikogo oceniać i rozdzielać problemów na mniej i bardziej istotne. Każda sprawa powinna być dla niego równie ważna.

Jak wygląda taka wizyta?

Zwykle początkowe wizyty służą temu, aby poznać się wzajemnie i ustalić zasady takiego kontaktu. Psycholog może zadawać różne pytania związane
z tym, jak się czujesz i jak sobie radzisz. Ty również możesz pytać o wszystko, co jest dla Ciebie niezrozumiałe i mówić, jeśli coś Cię krępuje. Pamiętaj, że na pierwszym spotkaniu nie musisz mówić o wszystkich swoich trudnościach. Zwykle łatwiej jest opowiedzieć psychologowi tyle, na ile czujemy się w danej chwili gotowi. Warto jest dać sobie czas na to, aby poczuć się pewniej i bezpieczniej. Zaufanie buduje się stopniowo i potrzeba czasu, aby nawiązała się relacja między psychologiem, a drugą osobą, która pozwoli obydwu stronom poczuć się swobodnie. Jeśli czujesz, że samemu/samej może być Ci zbyt trudno na takiej pierwszej wizycie, warto zastanowić się nad tym, żeby pójść tam razem z kimś zaufanym np. przyjacielem, rodzicem.

Czy muszę się jakoś przygotowywać?
Do wizyty u psychologa zwykle nie trzeba się specjalnie przygotowywać. Warto jednak przemyśleć to, co jest na ten moment dla nas najważniejsze i o czym chcielibyśmy porozmawiać. Psycholog, który jest profesjonalistą, powinien wyczuć moment gotowości drugiej osoby do mówienia. Zwykle ma on także odpowiednie umiejętności do tego, aby stworzyć właściwe warunki i przestrzeń drugiej osobie na opowiedzenie o tym, co jest dla niej ważne.

Gdzie mogę skorzystać z takiej pomocy?
Do psychologa można udać się w szkole w trakcie jego godzin pracy
lub do najbliższej poradni psychologiczno–pedagogicznej (np. Opatówek, Kalisz). Nie musisz mieć zgody rodziców, żeby porozmawiać z psychologiem w szkole, jednak w poradni będzie ona potrzebna.

Czy ktoś dowie się o tym, że tam byłem/byłam?

O tym, że korzystamy z pomocy psychologa, nie musi wiedzieć nikt poza nami i osobami, które udzielają zgody na takie spotkania. Jeśli obawiasz się, że ktoś mógłby zauważyć, że tam idziesz, a zależy Ci na dyskrecji, możesz poczekać na taki moment, kiedy nikogo wokoło nie będzie. Zwykle jasno ustalone zasady pomagają podjąć decyzję, o czym chcemy powiedzieć, ponieważ wiemy, czego możemy się spodziewać. Warto pamiętać, że psycholog przede wszystkim jest po to, aby pomagać i zrobić wszystko, żeby dać Ci jak najlepszą opiekę i wsparcie.

 Pomoc dla rodziców?

Chętnie rozmawiam z rodzicami, gdy:
– potrzebują wskazówek wychowawczych,
– nie radzą sobie w sytuacjach konfliktowych z dziećmi,
– nie radzą sobie z własnymi emocjami, potrzebują krótkiego treningu radzenia sobie z nimi,
– niepokoją się zmianami w zachowaniu swoich dzieci,
– przeżywają swoje kłopoty wpływające ujemnie na kontakt z dziećmi,
– chcieliby wspierać dzieci ale nie mają pozytywnych wzorców własnych,
– chcieliby mieć więcej cierpliwości, wyrozumiałości,
– chcieliby umieć rozmawiać z dziećmi w taki sposób, aby dzieci słuchały
i czuły, że same są wysłuchiwane przez rodziców,
– oraz w każdej innej sprawie.

Myślę, że dzięki temu znajdziecie odpowiedzi na nurtujące Was pytania
oraz zrozumiecie, że wizyta u psychologa nie jest czymś groźnym. Uważam, że wielu z Was może mylić psychologa z psychiatrą. Możecie myśleć stereotypowo, że do takich specjalistów udają się tylko osoby chore psychicznie. Otóż nie. Nawet ja jako psycholog , dbam o swoje zdrowie fizyczne, chodzę do lekarza rodzinnego oraz profilaktycznie na tzw. superwizje do innego psychologa, aby również zadbać o własne zdrowie psychiczne.

Dlatego Wy, Drodzy Uczniowie możecie zgłosić się do mnie w każdej sytuacji, np. po poradę, kiedy chcecie z kimś porozmawiać lub też wtedy, kiedy macie z czymś kłopot, trudność. Jeśli czujecie się skrępowani, to zgłoście to komukolwiek z kadry pedagogicznej, a ja postaram się pomóc w godzinach pracy.  Wystarczy zrobić pierwszy krok. Jestem tu dla Was.